>Πόσα… θέλουν για να μην αλληθωρίζουν;

>

Κάποιοι είμαστε μπλόγκερς, πραγματικοί μπλόγκερς. Καταθέτουμε την ψυχή μας, το περίσσεμα ή το υστέρημα της καρδιάς μας, τις όποιες απαντοχές μας. Για το «ζήτω», για την ιδεολογία, για το διάλογο. Χωρίς σκοτεινά κίνητρα, χωρίς ύποπτους σκοπούς.

Είναι και κάποιοι άλλοι… Εκείνοι δεν είναι μπλόγκερς, αλλά δημοσιοκάφροι… Αυτοί θέλουν το παραδάκι ζεστό, για να σου γράψουν μια καλή κουβέντα… Τους σιχαίνομαι αυτούς. Τους απεχθάνεται η ψυχή μου. Και όμως, αυτοί έχουν τη δύναμη να κάνουν μπάχαλο τις αγνές και άδολες προσπάθειές μας… Κρίμα… Από στοιχειώδη ευγένεια δεν γράφω περισσότερα. Δεν αποκαλύπτω διευθύνσεις. Αν και είναι γνωστοί σε όλους. Βγάζει μάτι η νοσηρή διαπλοκή τους και τα ιλιγγιώδη αλληθωρίσματά τους προκαλούν αναγούλες.

Ας προσέξουν οι φίλοι… Να μην περπατούν στους δρόμους εκείνων, γιατί στο τέλος παραμονεύουν η συντριβή και η απόγνωση…